Laur Śląskiej Laryngologii otrzymali dotychczas:

1. dr n. med. Maria Błaszczyńska

2. dr n. med. Stanisław Dziewiszek

3. dr n. med. Jan Jarzębski

4. dr Andrzej Klaudel

5. dr n. med. Zbigniew Świerczyński

6. dr Irena Dernes-Wilczek

7. dr n. med. Janina Lidia Filipczyk

8. dr n. med. Bogdan Kochanowski

9. dr n. med Jan Stolaronek

10. dr Zygmunt Michel

11. Prof. dr hab. med. Stanisław Bień

12. Prof. dr hab. med. Andrzej Kierzek

13. Prof. dr hab. med. Jacek Składzień

dr n. med. Maria Błaszczyńska

I. Działalność zawodowa

- po uzyskaniu dyplomu lekarza w 1959 roku (Śl. Akademia Medyczna) i odbyciu stażu podyplomowego w 1960r. rozpoczęła pracę w Klinice Laryngologii w Zabrzu (początkowo wolontariat, następnie stypendysta Studium  Doskonalenia Zawodowego Lekarzy, a od 1964 roku, a od 1964 roku na stanowisku nauczyciela akademickiego)  

- po przeniesieniu w 1968 roku Kliniki Laryngologii z Zabrza do Katowic kontynuowała tam pracę do 1978 roku, zajmując od 1972r. stanowisko adiunkta Kliniki

- w 1978 roku zrezygnowała z pracy w Śląskiej Akademii Medycznej, została zatrudniona w Górniczym Zespole Opieki Zdrowotnej – w organizowanym w  Katowicach – Ochojcu Oddziale Laryngologii, na bazie którego powstała później III Katedra i Klinika Laryngologii. Wspólnie z prof. Andrzejem Łępkowskim odegrała pierwszoplanową rolę w utworzeniu i zorganizowaniu oddziału

- w 1984r. ponownie powróciła do Śląskiej Akademii Medycznej, obejmując stanowisko adiunkta III Katedry i Kliniki Laryngologii w Katowicach – Ochojcu.

- w 1988 r. przeszła na emeryturę kontynuując do 2003r. pracę w niepełnym wymiarze godzin w III Klinice Laryngologii, zamienionej następnie w Oddział Kliniczny, a w ostatnim okresie w Oddział Laryngologii

- po przejściu na emeryturę  pracuje w niepełnym wymiarze godzin w lecznictwie ambulatoryjnym  w  Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych BE HA PE w Katowicach.

- W 1964r., uzyskała I° specjalizacji w zakresie otolaryngologii  (pod kierunkiem prof. Tadeusza Ceypka)

- w 1967r. – uzyskała II° specjalizacji w zakresie otolaryngologii (pod kierunkiem prof. Tadeusza Ceypka)

II. Działalność naukowo – szkoleniowa

- autor i współautor 25 prac ogłoszonych drukiem

- 13.10.1971r. uzyskała stopień doktora nauk medycznych, po obronie pracy pt. „Badania sialograficzne w diagnostyce schorzeń ślinianek” -  promotor pracy prof. Tadeusz Ceypek

- Kierownik specjalizacji I°  i  II° kilkunastu lekarzy

- organizator i kierownik wielu kursów szkoleniowych dot. diagnostyki i leczenia schorzeń gruczołów ślinowych

- uczestnik wielu kursów doskonalących (m.in. kilkakrotnie Klinika Laryngologii Dziecięcej w Warszawie)

- pobyty szkoleniowe w krajowych ośrodkach klinicznych (Poznań, Gdańsk, Kraków, Wrocław)

III. Działalność w Towarzystwie Otorynolaryngologów 

- członek Towarzystwa od 1961r.

- przez sześć kadencji skarbnik Zarządu Śląsko – Opolskiego PTORL

- wielokrotnie prezentowała prace  podczas zebrań naukowo – szkoleniowych Oddziału

IV.  Udział w organizacjach społecznych, samorządowych i innych: 

- członek Wojewódzkiej Komisji Lecznictwa Uzdrowiskowego (dwie kadencje)

- delegat na Okręgowy Zjazd   Lekarzy w kadencji  1993r. – 1997r.

- członek Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich (w latach 1999 – 2002 członek Zarządu Oddziału Katowickiego)

V. Wyróżnienia i nagrody 

- Złoty Krzyż Zasługi – 03.07.1985r.

- Nagroda III stopnia Rektora Śląskiej Akademii Medycznej w roku 1986/1987 za osiągnięcia dydaktyczne.

dr n. med. Stanisław Dziewiszek

I.Działalność zawodowa

Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Krakowie w 1955 roku (studia rozpoczynał w 1949r, jeszcze na Wydziale Lekarskim UJ, a w latach 1950-52 studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Brnie), 15.11.1955 do 31.01.1957 - Szpital w Stalowej Woli, 1957-1959 Odział Laryngologii Szpitala w Katowicach-Bogucicach, 1959-1963 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 4 w Katowicach, 1963-1964 Szpital Dziecięcy w Katowicach-Załężu, 1.12.1964 do 31.01.1994 -Ordynator Oddziału Laryngologii w Nysie, organizator ambulatoryjnej opieki laryngologicznej na terenie aktualnego powiatu nyskiego, od lutego 1994 emerytura.

II. Działalność naukowo-szkoleniowa

1959 - I stopień specjalizacji z otolaryngologii, 1963 — II stopień specjalizacji z otolaryngologii, 1983 - obrona pracy doktorskiej na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej pt: „Cięcie w załamku małżowiny usznej oraz podwójne podłużne w przewodzie w tympanoplastyce".

III. Działalność w Towarzystwie Otorynolaryngologów

Aktywny uczestnik i autor referatów prezentowanych na posiedzeniach naukowo-szkoleniowych Oddziału Śląskiego PTORL, Sekcji Audiologicznej, Onkologicznej, a także Zjazdach Otolaryngologów w kraju i zagranicą.

Autor wielu prac naukowych i publikacji m.in. „Nazewnictwo w tympanoplastyce", „Zależność poziomu słuchu od stanu struktur akustycznych ucha przewodzących dźwięk".

Ta ostatnia, której angielski tytuł brzmiał „Relationship between the shape of the reconstructed tympanic cavity and the postoperative auditory function", przedstawiona została podczas Światowego Kongresu Audiologicznego, a następnie opublikowana w Audiology.

IV. Udział w organizacjach społecznych, samorządowych i innych

Przez 20 lat wiceprzewodniczący Zarządu Oddziału PCK w Nysie, w latach 1969-1970 p.o. kierownika Wydziału Zdrowia w Nysie.

V. Wyróżnienia i nagrody

Odznaczony Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, odznaką Wzorowy Pracownik Służby Zdrowia.

dr n. med. Jan Jarzębski

Dr n. med. Jan Jarzębski urodził się 16. 12. 1921 r. w Piotrkowie Trybunalskim w patriotycznej rodzinie inteligenckiej. Do szkoły powszechnej oraz gimnazjum, które ukończył w 1939 r., uczęszczał w Grodzisku Mazowieckim. W 1941 r. rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Chemicznej II stopnia w Warszawie. Warunki okupacji sprawiły, że w 1943 r. musiał podjąć pracę fizyczną jako przetokowy na stacji Warszawa Zachodnia Osobowa, a edukację kontynuował na tajnych kompletach, kończąc ją złożeniem ostatnich egzaminów maturalnych w czerwcu 1944 r.

Od 1940 r. do zakończenia wojny czynnie uczestniczył w ruchu oporu, będąc członkiem Armii Krajowej. W 1945 r. rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Od 1 października 1948 r. — jeszcze bez dyplomu — podjął pracę na stanowisku młodszego asystenta Kliniki Otolaryngologii, kierowanej przez Profesora Aleksandra Zakrzewskiego. Dyplom lekarza uzyskał 10 stycznia 1951 r.

Nakazem pracy przeniesiony został na Śląsk i 15 lutego 1951 r. rozpoczął pracę w Klinice Laryngologii w Zabrzu. Uzyskał tam stopień doktora medycyny po obronie pracy pt.: Stan górnych dróg oddechowych w krzemicy płuc.

W lutym 1953 r. został powołany do wojska, po czym objął stanowisko ordynatora Oddziału Laryngologii 106 Wojskowego Szpitala w Gliwicach.

Pracując tam uzyskał I stopień specjalizacji z laryngologii we wrześniu 1953 r. oraz II stopień specjalizacji w czerwcu 1955 r.

W 1954 r. do Szpitala Wojskowego w Gliwicach przybyła delegacja Wydziału Zdrowia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Koźlu z prośbą, aby wojsko pomogło zabezpieczyć specjalistyczną opiekę laryngologiczną dla ludności powiatu kozielskiego. Po wyrażeniu aprobaty przez władze wojskowe jak i uzyskaniu zgody samego zainteresowanego w dniu 1 października 1954 r. podpisano umowę o dodatkowej pracy dr Jarzębskiego. Praca ta obejmowała zarówno prowadzenie Poradni Laryngologicznej jak i konsultacje specjalistyczne w szpitalach w Koźlu i w Kędzierzynie. Po przejściu do rezerwy w lipcu 1957 r. dr Jarzębski, mieszkając nadal w Zabrzu, dojeżdżał do Koźla pracując i organizując nowo powstający w szpitalu kozielskim Oddział Laryngologii. W grudniu 1957 r. przeprowadził się wraz z rodziną do Koźla.

Oddział Laryngologii w Koźlu został otwarty w styczniu 1958 r.

Dr n. med. Jan Jarzębski pełnił obowiązki ordynatora Oddziału Laryngologii w Koźlu przez 33 lata, do 1991 r.

Przez jego oddział w tym czasie przewinęło się około 18 tysięcy pacjentów. Wielu z nich do dzisiaj zawdzięcza Panu Doktorowi Jarzębskiemu zdrowie i życie.

Niezwykle subtelny i delikatny w obejściu, umiał jednać sobie pacjentów i współpracujących z nim lekarzy. Był prawdziwym humanista, a swą wiedzą i ogromnym doświadczeniem ogólnolekarskim dzielił się nader często z młodszymi kolegami. W trudach pracy pomagała mu żona - dr med. Krystyna Jarzębska, również specjalista II stopnia z laryngologii.

Zakres pracy dr Jarzębskiego po przybyciu do Koźla stale powiększał się, obejmując poza szpitalem Poradnię Laryngologiczną w Zakładach Azotowych w Kędzierzynie, a później również w Blachowni Śląskiej, a także Poradnię Laryngologiczną w Kędzierzynie, należącą do Obwodu Lecznictwa Kolejowego w Gliwicach.

O trudnościach i ogromnych potrzebach Opolszczyzny w zakresie opieki laryngologicznej w tamtych latach świadczy pismo Wydziału Zdrowia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu do Wydziału Zdrowia Prezydium PRN w Koźlu, stwierdzające, że dwóch specjalistów z zakresu laryngologii nie będzie na terenie powiatu kozielskiego w pełni wykorzystanych i zalecające, by jeden z nich objął swoja opieką pacjentów z powiatów strzeleckiego, głubczyckiego, prudnickiego i krapkowickiego.

Jako ordynator Oddziału Laryngologii w Koźlu dr n. med. Jan Jarzębski wyspecjalizował 11 lekarzy na I i II stopień specjalizacji z laryngologii.

Opublikował także w tym okresie 10 prac naukowych w specjalistycznej prasie medycznej, uzyskując za nie bardzo wysokie oceny.

Dr n. med. Jan Jarzębski w swoim bogatym życiu został uhonorowany i wyróżniony licznymi medalami i odznaczeniami m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu  Odrodzenia  Polski,   Krzyżem  Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Niepodległości, Odznaką Weterana Walk o Niepodległość, Odznaka Honorową-Zasłużonemu Opolszczyźnie, Medalem Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, Medalem Za Zasługi Dla Miasta Kędzierzyn-Koźle.

Pan dr n. med. Jan Jarzębski zmarł 26 lipca 2005 r.

dr Andrzej Klaudel

I   Działalność zawodowa

- po uzyskaniu dyplomu lekarza w 1952 roku (Lubelska Akademia Medyczna)  został  skierowany  do  służby  wojskowej  na  okres  blisko  5  lat.  W  tym  czasie  wielokrotnie  zmieniał  miejsce  pobytu  , co  nie  stwarzało  możliwości  pogłębiania wiedzy  i  doskonalenia  zawodowego

 -  po przeniesieniu  do    Katowic  rozpoczął  specjalizację  - jako wolontariusz  w oddziale  laryngologicznym  Szpitala  Klinicznego nr 4, po kierunkiem  doc. W. Piaseckiego.

 - I  stopień  specjalizacji  w  dziedzinie  otolaryngologii  uzyskał w  1957 r.

 - po zwolnieniu   z  wojska w  1957  r.  rozpoczął pracę  w Poradni  Laryngologicznej  w  Świętochłowicach, pracując  także  w  Pogotowiu  Ratunkowym  i   konsultując  pacjentów Szpitala  Dziecięcego w  Świętochłowicach. Jednocześnie  kontynuował  specjalizację  II  stopnia  w  Klinice Laryngologii, pod kierunkiem  prof. Wacława  Kuśnierczyka.

- II  stopień  specjalizacji w dziedzinie  otolaryngologii  uzyskał  w  1962 r.

- w  okresie  1.06.1962 r. – 31.01.1998 r.  /a  więc przez  blisko  36 lat/, był  ordynatorem  oddziału laryngologicznego  Szpitala Miejskiego  w Zawierciu, sprawując  także  fachowy  nadzór  nad miejscowymi  poradniami laryngologicznymi.

-  w  1998  r.  przeszedł  na  emeryturę

II. Działalność naukowo – szkoleniowa

- autor i współautor  7  prac ogłoszonych drukiem

- kierownik specjalizacji I°  i  II° dziesięciu lekarzy

- autor  pracy  przedstawionej  podczas XXVIII  Zjazdu  Otolaryngologów Polskich w  Katowicach pt.: „Zachowanie  się  krzywej  EKG, ciśnienia tętniczego krwi  i  tętna  u  chorych  po podaniu  scophedalu  w  zabiegach  laryngologicznych „

III Działalność w Towarzystwie Otorynolaryngologów

- członek Towarzystwa od .........................

- wielokrotnie prezentował prace  podczas zebrań naukowo – szkoleniowych Oddziału

-  organizator  zebrania  naukowo-szkoleniowego  Towarzystwa  w  Zawierciu , podczas którego  omawiano leczenie  torbieli  szczęki.

- pomimo  przejścia  na  emeryturę aktywny  uczestnik  wszystkich zebrań  naukowo-szkoleniowych  Oddziału  Śląsko-Opolskiego  PTORL  

IV   Wyróżnienia i nagrody

- odznaka  za  wzorową  pracę  w Służbie Zdrowia   -  1958  r.

dr. med. Zbigniew Świerczyński

I. Działalność zawodowa

Dyplom lekarski w 1967 roku w Śląskiej Akademii Medycznej. Dwuletni staż podyplomowy w Klinikach Śląskiej Akademii Medycznej (w Zabrzu i Katowicach). Największy wpływ edukacyjny i etyczny na początkującego lekarza miała praca w Klinice Chorób Wewnętrznych, kierowanej przez prof. Kornela Gibińskiego oraz w Klinice Chirurgii w Zabrzu, kierowanej przez prof. Stanisława Szyszkę [140 łóżek ze wszystkimi podspecjalnościami, od kardiochirurgu po chirurgię rekonstrukcyjną]. To wówczas dr Zbigniew Swierczyński asystował „na hakach" nie tylko do ostrego brzucha, lecz także do operacji na otwartym sercu, a nawet do pierwszego na Śląsku przeszczepu nerki. Jednoczesne częściowe zatrudnienie w Katedrze Anatomii Prawidłowej w Zabrzu-Rokitnicy było poświęcone studiom anatomotopograficznym, głównie w zakresie anatomii chirurgicznej głowy i szyi. Było to bardzo przydatne w pracy w Klinice Laryngologicznej w Katowicach, gdzie Laureat w latach 1969-1978 pełnił funkcje asystenta klinicznego. Osobowość Profesora Tadeusza Ceypka, organizatora i kierownika Kliniki do 1974 r., wyznaczała reguły pracy dydaktyczno-naukowej i lekarskiej zespołu, w którym zależności hierarchiczne służyły pokoleniowemu przekazywaniu wiedzy opartej na faktach medycznych. To tam Prof. Tadeusz Ceypek uczył Laureata rzetelności, prof. Wacław Kuśnierczyk (kierownik Kliniki w latach 1974-1979) reguł onkologii laryngologicznej, doc. Andrzej Łępkowski (promotor pracy doktorskiej, późniejszy prof., Kierownik III Kliniki Laryngologii) stawiania hipotez naukowych, a wybitnie uzdolniony i twórczy doc. Jerzy Kuźniarz, nauczał metodologii nauki i najnowszych metod chirurgii ucha środkowego oraz operacji częściowych krtani. Nad wpajaniem wiedzy czuwała wymagająca adj. Maria Błaszczyńska, kierownik specjalizacji. W latach 70. XX wieku katowicka Klinika Laryngologiczna, dzięki staraniom Zespołu, w tym m.in. dr Tatiany Gierek, późniejszego Kierownika Kliniki, została wyposażona w najnowszą aparaturę diagnostyczną i narzędzia chirurgiczne. Było to bez wątpienia ważnym czynnikiem sprzyjającym rozwojowi młodej kadry naukowo--dydaktycznej. Wielu uzdolnionych pracowników „z Francuskiej" obejmowało w tym okresie stanowiska Ordynatorów oraz Kierowników nowo powoływanych Klinik. W 1978 roku dr Z. Swierczyński objął stanowisko ordynatora na 32-łóżkowym Oddziale Laryngologicznym Szpitala Śląskiego w Cieszynie. To był żmudny okres wdrażania nowszych laryngologicznych metod diagnostycznych i chirurgicznych w szpitalu ze 100-letnią wiedeńską i polską tradycją lekarską. Dla młodego, trzydziestokilkuletniego laryngologa, był to okres samotności zawodowej i aby temu zaradzić ordynator nawiązał bliskie kontakty zawodowe z Klinikami ORL w Katowicach (prof. Tatiana Gierek, prof. Grzegorz Namysłowski), Kielcach (doc. Jerzy Kuźniarz) oraz „na Banacha" w Warszawie. Szczególnie po przyjacielsku został przyjęty przez Profesora Janczewskiego i jego Współpracowników (dr T. Gożdzik-Żołnierkiewicz, E. Zawiszę, A. Kukwę) i Uczniów (dr A. Krzeskiego i B. Samolińskiego) - późniejszych Profesorów. W ośrodku cieszyńskimi zostały wdrożone nowoczesne procedury w zakresie chirurgii onkologicznej krtani, ślinianek i ucha środkowego. Tam też zostały zorganizowane „beskidzkie" konferencje szkoleniowo-naukowe w ramach działalności Oddziału Śląskiego ORL. W latach 80. XX w. dr Swierczyński zostaje mianowany konsultantem laryngologii na ówczesne województwo bielskie. Funkcja ta pozwoliła na organizację pracowni audiologicznych we wszystkich poradniach laryngologicznych Podbeskidzia.

W 1986 roku dr Swierczyński obejmuje stanowisko ordynatora w Szpitalu Specjalistycznym w Bielsku-Białej, a od 1999 roku na 33-łóżkowym oddziale laryngologicznym Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-Białej. Nowa inwestycja szpitalna, doskonałe wyposażenie w aparaturę diagnostyczną, najnowsze instrumentarium chirurgiczne, dobrze wyszkolony zespół asystentów pozwoliły na wdrożenie wielu kolejnych procedur z dziedziny onkologii laryngologicznej, otochirurgii i rynochirurgii.

II.Działalność naukowo-szkoleniowa

-Autor i współautor 23 publikacji ogłoszonych drukiem, kilkunastu abstraktów oraz 4 rozdziałów w książkach medycznych.

-Kierownik specjalizacji w dziedzinie otolaryngologii 23 lekarzy z terenu Podbeskidzia.

-Organizator i współorganizator (od 1978 r.) kilkunastu Konferencji Szkoleniowo-Naukowych „Beskidy", głównie w dziedzinie rynologii i rynochirurgii, początkowo we współpracy z Oddziałem Śląsko-Opolskim ORL. Konferencje lokalne rozszerzyły się w następnych latach na skalę krajową, dzięki pomocy i współpracy z Sekcją Rynologiczną Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów-Chirurgów Głowy i Szyi, oraz Stowarzyszeniem Rynologia Polska kierowanymi przez wybitnego europejskiego rynologa, prof. Antoniego Krzeskiego.

Uczestnik konferencji naukowych w Madrycie, Rotterdamie, Rzymie, Berlinie, Zurychu, Florencji, Karlshrue.

III.Działalność w Towarzystwie Otorynolaryngologów

-Członek Towarzystwa od 1970 roku.

-Członek Zarządu Oddziału Śląsko-Opolskiego ORL [2 kadencje].

-Współorganizator konferencji naukowo-szkoleniowych Oddziału.

-Członek Zarządu Sekcji Rynologicznej PTORL [3 kadencje].

IV.Udział w Organizacjach Społecznych i Samorządowych

-Członek Stowarzyszenia, „Rynologia Polska".

-Sekretarz Zarządu Stowarzyszenia pozarządowego „Bielskie Towarzystwo Nauki i Sztuki (3 kadencje w latach 1998-2007).

V.Wyróżnienia i Nagrody

-Laur Śląskiej Laryngologii.

-Statuetka „Amicus Rhinologiae Polonicae".

dr Irena Dernes-Wilczek

- urodzona 24.05.1929.

- luty 1955 - dyplom Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej

- do września 1955 praca w Przychodni Rejonowej

- od października 1955 praca na Oddziale Laryngologii Szpitala nr 1 w Bytomiu

- 1962 – I stopień specjalizacji

- od 1962 praca na Oddziale Laryngologii Szpitala Górniczego w Bytomiu jako zastępca ordynatora (ordynatorem był dr med. Stanisław Stawiński)

- 1964 – II stopień specjalizacji

- od 1966 regularne szkolenia z zakresu onkologii laryngologicznej w Klinice Laryngologii w Zabrzu pod kierunkiem Profesora Wacława Kuśnierczyka, a także dwutygodniowe kursy doskonalące z tego zakresu w klinikach w Warszawie (1966,1967,1974), Poznaniu (1968, 1973), Krakowie (1970) i Lublinie (1972)

- lata 70-te – wprowadzenie operacji onkologicznych na Oddziale Laryngologii Szpitala Górniczego, który w ten sposób został pierwszym oddziałem spoza klinik w województwie, zajmującym się onkologią laryngologiczną; praca w Poradni Onkologicznej Szpitala Górniczego; współpraca z Instytutem Onkologii w Gliwicach

- 1977-1980 – praca na Oddziale Laryngologii zespołu klinik Fridrichsheim w Berlinie (NRD) – operacje onkologiczne, konsultacje na pozostałych oddziałach, dyżury nadzorcze

- od 1981 – kierownik Przychodni Górniczego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Bytomiu

- kierownik specjalizacji 5 lekarzy

- odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką „Zasłużony dla Województwa Katowickiego”.

dr n. med. Janina Lidia Filipczyk

Dr Janina Lidia Filipczyk studiowała na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu otrzymując w 1959 roku dyplom lekarza. Wkrótce potem podjęła pracę w Oddziale Laryngologii Szpitala Miejskiego nr 1 w Katowicach – Bogucicach. Specjalizację II stopnia w zakresie laryngologii uzyskała w 1967 roku. W kolejnych latach pracowała jako wolontariusz w Klinice Laryngologii Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, a także w Obwodowej Poradni Laryngologicznej przy Hucie Baildon. Pracę naukową poświęciła tematyce wpływu hałasu na narząd słuchu w warunkach narażenia zawodowego. W 1974 roku obroniła pracę doktorską na temat: „Zachowanie się czasowego ubytku słuchu u pracowników narażonych na działanie hałasu przemysłowego”. Umiejętności zawodowe zdobywała m. in. pod kierunkiem prof. prof. T. Ceypka, W. Kuśnierczyka, A. Łępkowskiego oraz K. Szymczyka. Od wielu lat pracuje w lecznictwie otwartym w Katowicach. Znana jest jako osoba bardzo pogodna, życzliwa wobec wszystkich i wspierająca innych lekarzy swoją wiedzą i bogatym doświadczeniem. Laur Śląskiej Laryngologii został wręczony pani Doktor podczas zebrania naukowo-szkoleniowego Oddziału Śląsko-Opolskiego PTORL w dniu 23 kwietnia 2012 roku.

Dr Bogdan Kochanowski

urodził się w 1935 roku we Lwowie. Studiował na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej uzyskując w 1960 roku dyplom lekarza. W latach 1961 - 1969 zatrudniony był w Oddział Laryngologii Szpitala Górniczego w Bytomiu, gdzie w 1964 roku uzyskał I stopień, a w roku 1968 - II stopień specjalizacji w zakresie laryngologii. Od 1969 do 1981 roku pracował w Klinice Laryngologii w Zabrzu. Pracę doktorską na temat: „Analizy objawów otologicznych w zniekształceniach kręgosłupa szyjnego a angiografia tętnicy kręgowej” obronił w 1973 roku. Od 1974 pełnił funkcję zastępca Kierownika Kliniki Laryngologii w Zabrzu. Następnie objął stanowisko Ordynatora Oddziału Laryngologii Szpitala Wojewódzkiego w Opolu, które pełnił do 2001 r. , będąc równocześni konsultantem wojewódzkim dla województwa opolskiego. Pod Jego kierunkiem 11 lekarzy uzyskało specjalizację z zakresu laryngologii: 6 – I stopnia, 9 – II stopnia . Od 1962 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego, a w latach 1977-1981 był sekretarzem Zarządu Oddziału Śląskiego-Opolskiego. Laur Śląskiej Laryngologii został wręczony panu Doktorowi podczas zebrania naukowo-szkoleniowego Oddziału Śląsko-Opolskiego PTORL w dniu 31 maja 2012 roku.

Dr n. med Jan Stolaronek

Dr Jan Stolaronek, urodzony w 1943 roku, studiował na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej, uzyskując w 1967 roku dyplom lekarza. Po odbyciu stażu podyplomowego w Szpitalu Miejskim w Tychach, został zatrudniony na stanowisku asystenta oddziału chirurgicznego. Jako stypendysta rozpoczął specjalizację w Klinice Laryngologii w Katowicach W latach 1971-1975 pracował w Oddziale Laryngologii Szpitala Wojewódzkiego w Tychach i przez kolejne 5 lat jako wolontariusz w Klinice Laryngologii w Katowicach. Specjalizację I stopnia w zakresie laryngologii uzyskał w 1972 r., II stopnia w 1975 r. W kolejnych latach pracował w Klinice Laryngologii Wieku Rozwojowego oraz w III Klinice Laryngologii w Katowicach – Ochojcu, pod kierunkiem prof. Łępkowskiegto, uzyskując w 1983 roku stopień doktora nauk medycznych. Odbył liczne szkolenia z mikrochirurgii ucha , między innymi w Klinice Laryngologii Pomorskiej AM w Szczecinie. W czasie pracy klinicznej brał czynny udział w organizacji kursów z otochirurgii. W 1980 roku doktor Stolaronek opublikował pierwszą w Polsce pracę opisującą przypadek gruźlicy ucha środkowego. W 1994 roku objął stanowisko ordynatora Oddziału Laryngologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Tychach. Pod jego kierunkiem 10 lekarzy uzyskało I stopień specjalizacji, a 9 lekarzy - II stopień specjalizacji z zakresu laryngologii. Dr Jan Stolaronek szczególnie podkreśla rolę dobrego nauczyciela w edukacji lekarzy, sam miał możliwość przez wiele lat doświadczać tego u boku prof. A. Łępkowskiego. Powszechnie ceniona przez Koleżanki i Kolegów jest życzliwość Pana Doktora i chęć niesienia pomocy, na którą zawsze mogą liczyć. Laur Śląskiej Laryngologii został wręczony panu Doktorowi podczas zebrania naukowo-szkoleniowego Oddziału Śląsko-Opolskiego PTORL w dniu 23 kwietnia 2012 roku.

dr Zygmunt Michel

Dr Zygmunt Michel studiował na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej, w 1962 roku uzyskał dyplom lekarza. Po stażu podyplomowycm podjął pracę w Ośrodku Badań Lekarskich przy Okręgowej Stacji Ratownictwa Górniczego Kopalni Rozbark. W latach 1963-65 był lekarzem i dowódcą kompanii medycznej w Jednostce Wojskowej w Żaganiu. Po odbyciu służby wojskowej podjął pracę w Przychodni Rejonowej nr 7 w Bytomiu oraz w Pogotowiu Ratunkowym. Od 1967 r. do 1972 r. zatrudniony był w Oddziale Laryngologii Szpitala Miejskiego nr 1 w Bytomiu. Specjalizację I stopnia z zakresu laryngologii uzyskał w 1969r., II stopnia w 1972 r. , a dwa lata później w 1974 roku II stopnia w zakresie laryngologii dziecięcej. W 1973r. dr Z. Michel objął funkcję ordynatora oddziału Otolaryngologii Dziecięcej Szpitala Miejskiego nr 2 w Bytomiu, którą pełnił do czasu przejścia na emeryturę w 2004 roku. W 2009 r. został ponownie zatrudniony w oddziale Otolaryngologii Dziecięcej Szpitala Nr 2 w Bytomiu, pełniąc funkcję zastępcy ordynatora do 2012r. Pracował także jako lekarz kwalifikujący dawców krwi. Pod kierunkiem dr Z.Michela 5 lekarzy uzyskało specjalizację z laryngologii dziecięcej i 4 lekarzy uzyskało specjalizację w zakresie laryngologii. Jest współautorem 14 prac naukowych wygłoszonych na licznych zjazdach i kongresach oraz opublikowanych w piśmiennictwie krajowym i zagranicznym. W latach 2004-2010 był członkiem Kapituły przyznającej Laur Śląskiej Laryngologii , udzielał się aktywnie w Zarządzie Miejskim PCK w Bytomiu, Sekcji Oświaty Zdrowotnej w Bytomiu, Społecznym Komitecie Przeciwalkoholowym. Jest współzałożycielem Klubu Lekarzy Seniora w Bytomiu. Dr Z. Michel otrzymał wiele odznaczeń państwowych, resortowych i samorządowych. Przedmiotem Jego szczególnego zainteresowania są podróże - zwiedził 7 kontynentów świata. Dr Z. Michel nadal wykonuje zawód lekarza, prowadząc specjalistyczną praktykę lekarską. Laur Śląskiej Laryngologii został wręczony panu Doktorowi podczas zebrania naukowo-szkoleniowego Oddziału Śląsko-Opolskiego PTORL w dniu 16 maja 2013 roku.